8 Ekim 2009

OKUYORUUUM: GÖÖÖ-BEK



dayım ilkokul öğretmenidir.
o anlatmıştı,
müfredatı oldukça ileriden
(!) takip eden 
bir öğrencileri varmış sınıfında;
ismi sefa.
3. sınıfa gelmiş
ama okuyamazmış bir türlü.
-o zaman özel eğitim sınıfları da yok-
ama sevimli mi sevimliymiş.
tenefüste yanlarına çağırıp sefa'yı
bir kitap ya da gazetedeki

herhangi bir resmin altındaki yazıyı gösterir
okumasını isterlermiş.
sefa okuyamazmış ama 
onları hiç kırmazmış.
resme uygun hecelermiş;
aaa-dam,
aa-raa-ba,
çiii-çek...


öyle olurmuş ki hatta,
parmaklarıyla karınlarını
işaret etse hademeler
sefa hemen "okurmuş"
göööö-bek....

okudu okudu okuduuu...
herkes tebrik edermiş onu
ve alkış kıyamet...


okuyamamış mı gördüklerini sefa?
okumak sadece yazıları okumak mıymış?
ve yazılar sadece harflerden oluşurmuymuş mu?
kimbilir?
onunkisi belki bir hiyeroglif tarzıymış.
mıştır belki de
faştır.
fuştur.


hiyeroglif:
isim, Fransızca hiéroglyphe
Eski Mısırlıların kullandığı,
bir resim ile bir kelimenin gösterildiği yazı, resim yazı.

ve belki de,
harflerden oluşan yazıları okumayı bilmeyenler
bilenlerden daha net okuyorlardır hayatı.
ama ortak kullanımdaki harfleri
okuyamadıkları için
büyük bir bilgi birikimi onlardan uzak kalır.
ve cahillikleri
"okuyamamak"tan değil
hazıra konamamaktan kaynaklanır.
belki de.
bol bol soru işareti...

K®HAN