LEGO

bendedimoldu.blogspot.com'da demiştik,
ama kendine ait,
leb-i internet bir yer istedi bu yorum.
biz de,
altta ve burada altını tekrar çizdik.
hem orada resimsizdik :)

çocuk odasına legoları ile harika bir dünya kurmuştu.
lakin yeni büyük bir eve taşınacaklardı ve
oğlunun günlerce uğraşıp yaptıkları boşa gidecek diye
nerdeyse sevinemiyordu annesi.
.....
çoktan bozup kutulamıştı bile legolarını çocuk.
üzgün olaması gerekirken,
oğlunu sevinçli gören anne
hem şaşkın hem üzgün;
"keşke almasaydık bu legoları
kaç günlük emeğin boşa gitti" dedi.

cocuk karşılık verdi;
"hayır anne hiçbirşey boşa gitmedi.
bak, yaptıklarımın planı bu.
yeni ve geniş odamda
tüm bunları tekrar yapmak
bana artık çok kolaydır.
ve yenisi daha harika olacak."

var olan,
bir plan ve malzemeden ibarettir evet...
ve belki malzemede bir plandır.
ne malzeme yok oluyor ne plan kayboluyor.
onları ilk kez yapmanın zor gelmediği bir yaratıcıya
yeniden yapmak zor gelir mi hiç?
yere düşen her tohum haşir sabahını bekliyor.
o sabah ki, birbirini sevenlerin buluşma günüdür.

K®HAN

"Ve dedi: "En kof ceviz bile kırılmak ister. Olgun yemişler tutunamaz ağaca. Öyleyse kabuğum kırılacak diye hayıflanmamalıdır insan. Toprağa düşmemek için çırpınmamalıdır meyve. Düşün! Bir şeyin geldiği yere dönmesi kadar sevindirici ne olabilir? Tohumun ağaca, ağacın tohuma dönüşümünden başka birşey değildir hayat. Yani ölüm...
Lev Nikolayeviç Tolstoy

ayrılık, buluşma, haşir, lego, tohum, yaşam, ölüm